تکنیک های نوین اصلاح کانتور: با استفاده از آلوگرفت

کانتور آگمنتیشن، یکی از روش‌های نوین در بازسازی بافت نرم پیرامون ایمپلنت‌های دندانی، اهمیت بسزایی در حفظ زیبایی و سلامت بافت‌های دهانی دارد. این فرآیند با افزایش ضخامت و استحکام بافت نرم، به بهبود پروفایل لثه و ایجاد نمای طبیعی کمک می‌کند.

شرکت فرآورده بافت ایرانیان فعال در زمینه تولید محصولات آلوگرفت و مهندسی بافت به عنوان اسپانسر نقره‌ای در بیست و سومین کنگره بین‌المللی پریودنتولوژی حضور پررنگی را از خود نشان داد و با ارائه محصولات آلوگرفت استخوانی نظیر پودر های استخوان و ممبران های کلاژنی نظیر ممبران پریکاردیوم، ممبران فاشیا و ممبران پوست آسلولار (ADM) به جامعه جراحان پریودنتولوژی کشور خدمت رسانی کرد. شرکت فرآورده بافت ایرانیان، به عنوان یکی از پیشگامان تولید محصولات آلوگرافت و بیوایمپلنت در ایران، با ارائه محصولات پیشرفته‌ای چون آلوگرافت‌های استخوانی و ماتریکس‌های کلاژنی، نقشی فعال در این کنگره ایفا کرد.

کارگاه آموزشی: اصلاح کانتور؛ بافت نرم یا بافت سخت؟

اصلاح کانتور اطراف ایمپلنت یعنی ایجاد هندسه زیبا از حجم بافت اطراف ایمپلنت. به جهت اهمیت تکنیک انتخابی در اصلاح کانتور، در نتیجه باید به میزان استخوان مورد نیاز برای قرار دادن ایمپلنت در موقعیت پروتزی مناسب توجه نمود و چنانچه حداقل ۱.۵ میلی متر از استخوان به ویژه در سطح باکال وجود داشته باشد، در شکل دهی كانتور الزامی به بازسازی استخوان ورای استخوان موجود نیست و این یعنی کمک گرفتن از تکنیک های بافت نرم در اصلاح کانتور ترکیبات الوگرفتی مانند ماتریکس های ممبران آسلولار درمال (پوست) گزینه های مناسبی در این مورد هستند. این امر مشروط به آن است که استفاده صحیح و با تکنیک صحیح وجود داشته باشد. در دومین روز از کنگره انجمن پریودنتولوژی سال ۱۴۰۳، شرکت فرآورده بافت ایرانیان از کارگاه آموزشی “اصلاح کانتور: بافت نرم یا بافت سخت؟” که توسط دکتر مهدی اخلاصمند برگزار شد به عنوان اسپانسر حمایت نمود. در این کارگاه، متخصصان پریودنتولوژی کشور با بهره‌گیری از محصولات آلوگرفت استخوانی و کلاژنی برند ریجن «Regen Allograft»، به بررسی تکنیک‌های پیشرفته اصلاح و حجم‌دهی بافت لثه و بازسازی کانتور اطراف ایمپلنت پرداختند. این کارگاه به شرکت‌کنندگان امکان داد تا با اندیکاسیون‌های مناسب کانتورینگ و انتخاب بهترین روش برای بهبود زیبایی و عملکرد ایمپلنت آشنا شوند.

اهمیت کانتور آگمنتیشن در ایمپلنت‌های دندانی

پیرامون ایمپلنت‌ها، بافت نرم باید ضخامت و ارتفاع کافی داشته باشد تا از تخریب استخوان جلوگیری کند. بافت نرم ضعیف و نازک می‌تواند منجر به تحلیل استخوان و مشکلات زیبایی شود که کانتور آگمنتیشن با ایجاد ضخامت کافی، این مشکلات را رفع می‌کند. ضخامت بافت نرم همچنین در حفظ زیبایی ظاهری ایمپلنت‌ها موثر است و از تحلیل رفتن لثه در ناحیه ایمپلنت جلوگیری می‌کند(Le & Hayashi, 2022; Zang et al., 2022).

تکنیک‌های کانتور آگمنتیشن

استفاده از ماتریکس درمال بدون سلول(ADM):

ماتریکس درمال بدون سلول (ADM) که از پوست انسان تهیه شده و عاری از سلول‌هاست، یکی از پرکاربردترین مواد برای افزایش بافت نرم پیرامون ایمپلنت است. این ماده با حمایت از رگ‌زایی و ترمیم بافت، موجب افزایش ضخامت و استحکام بافت نرم می‌شود و نیاز به برداشت بافت از دیگر نقاط بدن را کاهش می‌دهد (Puisys et al., 2015; Zang et al., 2022).

استخوان‌سازی هدایت‌ شده(GBR):

در روش استخوان‌سازی هدایت‌شده، از مواد پیوندی استخوانی همراه با غشا‌های کلاژنی برای بازسازی و تقویت بافت نرم و سخت استفاده می‌شود. این تکنیک در بهبود پروفایل لثه و جلوگیری از تحلیل لثه تاثیر بسزایی دارد(Le & Hayashi, 2022; Waller et al., 2020).

پیوند بافت همبند(CTG):

پیوند بافت همبند از نقاط دیگر بدن، همچون سقف دهان، به عنوان استاندارد طلایی برای افزایش ضخامت بافت نرم شناخته می‌شود. این روش در ایجاد یک پروفایل مناسب لثه و بهبود نتایج زیبایی ایمپلنت تاثیرگذار است، اما می‌تواند باعث درد و عوارض جانبی در ناحیه اهداکننده شود(Puisys et al., 2015).

استفاده از آلوگرافت و محصولات نوین در کانتورینگ

در بیست و سومین کنگره انجمن پریودنتولوژی ایران، اندیکاسیون‌های استفاده از محصولات برند «ریجن» نظیر پودر های استخوان و ممبران های کلاژنی نظیر ممبران پریکاردیوم، ممبران فاشیا و ممبران پوست آسلولار (ADM) متعلق به شرکت فرآورده بافت ایرانیان در کانتورینگ بافت نرم مورد بحث قرار گرفت. این محصولات با ویژگی‌های بیولوژیکی خاص و سازگاری بالا با بافت‌های بدن، به عنوان راهکاری ایمن و اثربخش شناخته می‌شوند. مطالعات نشان می‌دهند که استفاده از آلوگرافت‌ها و ماتریکس‌های بیولوژیکی، همراه با تکنیک‌های جراحی مناسب، می‌تواند به رشد سلول‌های بافت نرم و بافت سخت و تشکیل بافت‌های جدید کمک کرده و نتایج پایدار و طبیعی فراهم آورد(Puisys et al., 2015; Waller et al., 2020) .